Yusuf Uçar ve Rehber Köpeği Aslan

Eğitimini İstanbul Üniversitesi Avcılar kampüsünde sürdüren Uçar, hafta içi her gün saat 06.00'da kalkıyor. Kendi ihtiyaçlarını karşıladıktan sonra Aslan’ın tüylerini tarayıp, mamasını ve suyunu vererek devam ediyor güne. Sonrasında ise Yeldeğirmeni’ndeki evinden çıkıp Söğütlüçeşme’den Aslan’la birlikte metrobüse biniyor ve okulun yolunu tutuyor. Yine Aslan’la birlikte derslere giriyor ve Aslan’la birlikte eve dönüyorlar. Aslan’ın dersleri çok dinlemediğini, uyuduğunu düşünse de onun yanında olmasından bir hayli keyifli. :)

Gündelik rutinlerinde sahibinin sürekli yanında olan Aslan, market alışverişlerinden arkadaş buluşmalarına kadar Uçar’ın komutlarını dinliyor ve onun güvenli, rahat ve huzurlu bir şekilde hareket etmesini sağlıyor.

Önceleri bastonla yürüyen Uçar, Aslan’ı sahiplendikten sonra daha rahat hareket ettiğini ve bastona göre Aslan’la 2 kat daha hızlı yürüdüğünü belirtiyor. Aynı zamanda Aslan’ın herhangi bir tehlikeye de mahal vermediğini ekliyor.

Ve böylelikle Uçar’ın hayatı, rehber köpeği Aslan sayesinde kolaylaşmış oluyor, hayatı daha güvenli, huzurlu ve rahat bir hâl alıyor. Tabi Uçar, insanlardan rehber köpeklere karşı da anlayışlı olmasını istiyor ve ekliyor; "Rehber köpek herkese verilmez, onları sevebilmek, onlara saygı duymak gerekiyor. Çevreden genellikle olumlu görüşler alıyorum ama bazen rehber köpeğin ne olduğunu bilmeyenlerin kafalarında bazı soru işaretleri oluyor. Rehber köpeklerin başkaları tarafından sevilmesi, onların dikkatlerini ve odaklarını dağıtabilir. Bu da sahibini ve kendisini tehlikeye atabilir. Sevmeye çalışanlar çok oluyor. 'Rehber köpek, lütfen sevmeyin.' diyorum. Aslan'ın üzerindeki yazıyı da okuyorlar ama ona rağmen 'Çok tatlı ne yapalım.' diyorlar. İnsanlardan bu konuda biraz daha duyarlı olmalarını bekliyoruz."